Obchodzimy dziś Międzynarodowy Dzień Furminta! Został on ustanowiony z inicjatywy Dániela Kézdy, autora książki: “Tokaj – People and Vineyards”.
Warto dowiedzieć się czegoś więcej o tym szczepie, szczególnie, ze 70% światowych upraw furminta znajduje się na Węgrzech. Po raz pierwszy nazwę odnotowano w 1623 roku. Zapożyczono ją od łacińskiego określenia pszenicy – frumentum, nawiązując do brązowo-złotego koloru otrzymywanego wina.
Winorośl odporna jest zarówno na siarczyste mrozy nawiedzające co roku Tokaj, jak i na suche i upalne lato. Krzewy nie dają się chorobom i wykazują dużą żywotność. Rośnie bardzo bujnie, jest silny i nawet jako stary krzew, nadal owocuje. Furmint dzięki swojej cienkiej skórce łatwo może obrosnąć szlachetną pleśnią botrytis cinerea.
Ponieważ Furmint szybko pączkuje, ale bardzo późno dojrzewa (zdarza się, że winobranie odbywa się na przełomie października i listopada), lubi długą i słoneczną jesień. W Tokaju czuje się tak dobrze nie tylko ze względu na pogodę, ale także dlatego, że ma tam idealną dla siebie glebę. Ziemia jest pochodzenia wulkanicznego, ma warstwy glinki kaolinowej, porfiru i lessu.
Ponad 400 tokajskich producentów (w tym 60-70 najważniejszych), produkuje przede wszystkim wina wytrawne, sprawiając, że dziś 60-80% tutejszej produkcji (w zależności od rocznika) reprezentuję tę właśnie kategorię. I dlatego to właśnie wytrawne furminty stają się powoli ambasadorami win tokajskich.
Na zdjęciu widzimy piwniczki we wzgórzu Gomboshegy w Hidegkút.
Gdzieś tam, leżakują furminty 
