Aleja Árpáda Tótha
Niewątpliwie jedno z najbardziej malowniczych miejsc na starówce. Wcześniej w tej okolicy istniał system baszt i rondelli, stąd też nazywano ją aleją basztową. W XIX wieku z okazji 250.rocznicy odbicia Budy z rąk tureckich postanowiono z fragmentów murów, które już nie pełniły funkcji obronnej, stworzyć alejkę spacerową nazwaną od nazwiska poety mieszkającego nieopodal, na Tanácsics Mihály utca. W latach trzydziestych aleja nosiła imię Miklósa Horthyego i Istvána Bethlena.
W ogóle promenada ma kilka ciekawych odcinków: miejsce gdzie stała kiedyś brama białogrodzka (Fehérvári kapu) postawiono później pomnik Artura Görgei. Jest też malutki pomnik „wieczne źródło” (Ősforrás), prezent miasta Pécs i komitatu Baranya dla stolicy w 100.rocznicę połączenia Budy, Pesztu i Óbudy. Na jednej z baszt stoi drewniany pawilon, który pełnił różne funkcje, także jako schronienie dla koncertujących czasem na alei muzyków. Baszta, na której ten pawilon stoi, nazwana jest „basztą kwaśnej zupy” tłumacząc dosłownie z języka tureckiego.
Na końcu alei, niedaleko tzw.rondelli ostrzychomskiej (esztergomi rondella) znajdziemy kolejny osmański ślad: pomnik ku czci ostatniego paszy budy, Abdurrahman Abdi Arnauta. Widnieje na nim napis: „Był bohaterskim przeciwnikiem, niech spoczywa w pokoju”. Aleja kończy się Muzeum Historii Wojskowości i placem Jana Kapistrana, ale akurat to miejsce zasługuje na osobną opowieść….
